RIM – VEČNI GRAD (ROMA – LA CITTÀ ETERNA)

Rim (Roma) je glavni grad Italije i regije Lacio, a takođe je i najveći i najbrojniji gradu Italiji sa oko 2,8 miliona stanovnika i četvrti grad po veličini u Evropskoj uniji.  Nalazi se na zapadu centralnog dela Apeninskog poluostrva, na mestu gde se reka Anijen uliva u Tibar.

Grad ima istoriju dugu skoro dva i po milenijuma. S pravom se smatra drugom kolevkom zapadne civilizacije, budući da je bio prestonica velikih sila antičke civilizacije – Rimskog kraljevstva, Rimske republike i Rimskog carstva. Od prvog veka nove ere postao je centar hrišćanskog sveta, a od osmog veka područje novostvorene Papske države koja je postojala do 1870. godine. Kada je, naredne godine, došlo do ujedinjenja apeninskih država u Kraljevinu Italiju, Rim je postao njena prestonica. 1946.godine proglašena je Republika Italija, tako da je Rim postao jedna od najmlađih evropskih prestonica.  Danas se na području Rima nalazi Vatikan – najmanja država na svetu, te se Rim može smatrati i prestonicom dvaju država.

Danas je jedan od deset najposećenijih svetskih destinacija, a poznat je joši kao Prestonica sveta (Caput mundi), Večni grad (la Città Eterna), Apostolski prag (Limen Apostolorum), Grad sedam brežuljaka (la città dei sette colli) ili jednostavno Grad (l’Urbe).

Svima je poznata legenda o vučici i braći Romulu i Remu koju je odgajila, a koji su kasnije osnovali Rim. Evo, da se malo podsetite ili saznate šta legenda kaže...

Legenda o osnivanju Rima započinje razaranjem Troje (1184. godine pre naše ere) i begom trojanskog junaka Eneje (prema mitologiji sin boginje Afrodite). U potrazi za najpogodnijim tlom za osnivanje naselja, smestili su se u blizini ušća reke Tibar u more.

U borbi sa susednim Etrurcima, Eneja je izgubio život, ali su njegovi naslednici proširili vlast. Osnovali su nove gradove, a najznačajniji je Alba Longa, koju prati neugodna priča.

Naime, vladara Numitora je sa vlasti zbacio rođeni brat Amulije i u nameri da iskoreni lozu brata, dao je da se ubiju njegovi sinovi, a ćerku Reu Silviju je zaredio za vestalku. Međutim, bog Mars se zaljubio u nju i iz te veze rodili su blizanci Romul i Rem. Amulije je naredio da se i ovi dečaci ubiju utapanjem u Tibru. Međutim, voda je korpu sa braćom izbacila na obalu reke, u podnožju Palatina, jednog od sedam brežuljaka. Vučica Martia - Marsova vučica koja je danas simbol grada Rima - je ožednela i sišla sa okolnih planina, a čuvši plač dece došla je i nahranila ih je svojim mlekom.

Nakon nekoga vremena pastir Faustul  je, čuvajući svoja stada, prolazio pored pećine na brdu Palatinu iznad Tibera, i spazio vučicu koja doji dva mala dečaka. Pričekao je da ih vučica nahrani, i da se udalji od pećine, a onda je ušao i odneo dečake u svoju kolibu. Aka Larencija, žena Faustula je odlučila da ih usvoji jer oni nisu imali dece, i nazvala ih Romul i Rem. Faustul ih je, uz pomoć svoje žene Ake Larencije, odgajio, a da nije ni znao da su to sinovi boga Marsa i vestalke Reje Silvije. Dečaci su odrastali ne znajući ko su zaista, dok Rem nije došao u sukob sa Amulijevim pastirima i završio u zarobljeništvu. Faustulus, spremajući akciju oslobađanja, otkrio je Romulu ko su zapravo on i njegov brat, te je tako i Numitor saznao da su mu to unuci i na taj način se sa svih strana plela zamka kralju.  Nezadovoljni narod, okupljen oko porodice Faustulusa, podigao je bunu i ubio Amulija, a Numitor je ponovno došao na vlast.

Nakon nekog vremena mladići su odlučili da podignu novo naselje u blizini mesta na kojem su odrasli.

Kada je trebalo da se odluče ko će biti osnivač grada, pošto su bili blizanci nisu mogli po starešinstvu, nego su se dogovorili, da onaj koji ugleda više ptica, bude osnivač novog grada, i time su odluku prepustili bogovima, a božja volja se mogla saznati po letu ptica. Romul je osmatrao povoljna znamenja sa Palatina, a Rem sa Aventina. Rem je prvi ugledao znamenje — šest jastrebova i proglasio se pobednikom, ali je ubrzo Romul ugledao dva puta više jastrebova i smatrao se pobednikom jer je ugledao veći broj ptica. Među braćom i njihovim pristalicama došlo je do sukoba, u kojem je Rem izgubio život.

Bilo kako bilo, Romul je, 21. aprila 753. godine pre nove ere  sam završio grad koji je po njemu i dobio ime  Roma (Rim), a Romul je postao njegovim prvim kraljem. Nakon što je sa počastima sahranio svoga brata Rema na Aventinu, on je najpre poslao svoje ljude u Etrurijuda se upoznaju sa svim obredima u vezi sa osnivanjem grada. Prema dobijenim uputstvima, prvo je iskopao okruglu jamu, buduće središte grada, u koju su svečano bačeni prvi plodovi svih biljaka koje su ljudi koristili, a na kraju je svako od ljudi bacio grumen zemlje koji je doneo iz svog zavičaja, i sve su to pomešali. Bronzanim plugom, koji su vukli krava i bik, Romul je zatim obeležio granice grada i odredio mesta za kapije. Da bi naselio novoosnovani grad, on je između dva vrha Kapitola načinio utočište za beskućnike, begunce, krivce i robove. Od ljudi koji su mogli da nose oružje stvorio je legije (tri hiljade pešaka i tri stotine konjanika), a stotinu najboljih (patricije) odabrao je za savet — Senat (Senatus).